رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان بیمارستان های شهر اراک ۱۳۸۸

زمینه و هدف: رضایت شغلی به نوع نگرش فرد به شغل خویش اطلاق می گردد. با توجه به نقش کلیدی کارکنان بیمارستان ها در ارائه خدمات بهداشتی به بیماران، این مطالعه با هدف تعیین میزان رضایت شغلی کارکنان مراکز درمانی شهر اراک طراحی گردید. مواد و روش ها: مطالعه ای توصیفی بر روی 702 نفر از کارکنان بیمارستان های شهر اراک که به صورت نمونه گیری آسان انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه استاندارد رضایت شغلی هرزبرگ بود و رضایت شغلی در سه سطح طبقه بندی گردید. یافته ها: بررسی نتایج در هشت حیطه نشان دادکه رضایت شغلی اکثر کارکنان از شرایط محل کار(2/75 درصد)، ارتباط با همکاران(49 درصد)، حقوق و مزایا (1/75 درصد)، موقعیت شغلی (5/60 درصد)، امنیت شغلی (6/64 درصد)، نظارت و سرپرستی (0/64 درصد)، سیاستگذاری مدیریتی (2/59 درصد) و ارتباط زندگی شخصی (7/65 درصد) در سطح متوسط بوده است و در مجموع 2/82 درصد کارکنان رضایت کلی شغلی در حد متوسط داشتند. بیشترین رضایت شغلی مربوط به ارتباط با همکاران و کمترین رضایت از مزایای سختی کار، برقراری عدل و انصاف و عدم وجود تبعیض و امکانات رفاهی بود. آزمون آماری مجذور کای بین جنس، تحصیلات، نوع استخدام، شغل و شیفت کاری ارتباط معنی داری نشان داد. نتیجه گیری: در مجموع رضایت کلی افراد درحد متوسط بود. افزایش و پرداخت به موقع کارانه ها و مزایای سختی کار و ایجاد امکانات رفاهی جهت بهبود رضایت شغلی این قشر ضروری می باشد.